Աղջիկն ու տղան երկար ժամանակ էր արդեն ինչ հանդիպում էին ... Թվում էր թե նրանք միմյանց շատ-շատ են սիրում և դժվար թե մի օր բաժանվեին ... Բայց հերթական հանդիպման ժամանակ տղան ասաց աղջկան .. - Մենք պետք է բաժանվենք ... - Բայց ինչու չէ որ մենք իրար սիրում ենք , պատասխանում է աղջիկը ... - Որովհետև ես ամուսնանում եմ ուրիշի հետ ... Հասկանում ես իմ ծնողները դեմ են մեր ամուսնությանը Աղջիկն արցունքն աչքերին վազեց , տղան միայն հասցրեց գոռալ որ միշտ կսիրի նրան ... Անցան օրեր ... Երբ աղջիկը անցնում էր տղայի տան կողքով տեսավ շատ մարդկանց ձեռքներին ծաղիկներ , մտածեց երևի թե տղան ամուսնանում է , ու հեռացավ ... Մեկ տարի անց նա հանդիպեց մեկ ուրիշին և կրկին փորձեց սիրել ու սիրվել ... Ժամանակը անցնում էր , իսկ նրանք արդեն ընկերություն էին անում .. Երբ հերթական անգամ հանդիպեցին , տղան ասեց որ պետք է ամուսնանան ... Աղջիկը համաձայնվեց ... Նրանք ամուսնացան ... Նրանք երջանիկ էին ... Իսկ մի օր տղան ասաց աղջկան որ պատմելու բան ունի ... Հիշում ես ան տղային ով մեկ տարի առաջ լքեց քեզ .. - Այո հիշում եմ , ինչու դու ճանաչում ես նրան .. - Նա իմ հարազատ եղբայրն է , նա սրտի արատ ուներ և նրան շատ քիչ էր մնացել ապրելու ... Նա ոչ եքի հետ էլ չէր ամուսնանալու , ուղակի չէր ուզում երբեք որ դու ցավ ապրես .. Իսկ նա իր խոստումը կատարեց դու մեր ընտանիքի հարսիկն ես ...
