 Ով չգիտի, ասեմ որ չամռվելը լինում է երկու տեսակի.
1. անհամ, տհաճ ու զզվելի 2. պուպուշ, ուրախ ու հաճելի Հիմա պատմենք երկրորդ տեսակի մասին: Էս տեսակում շատ կարևոր է ունենալ չափի զգացում և երբեք չանցնել սահմանները: Պատկերացրեք առավոտյան դուրս եք գալիս դուրս ու տեսնում եք ձեր դռան դիմաց մի փոքրիկ սիրուն կատու է պառկած, դժվար թե գտնվի մի այնպիս մարդ, որ չկերակրի կատվին, բայց եթե կատուն ամեն օր գա ու չիշիկ անի ձեր դռան շորի վրա, համոզված եմ որ նրան կտանեք ու մի հեռու տեղ կկորցնեք: Կոպիտ ասած կատուն չամռվում է ձեզ, որ դուք իրան կերակրեք ու եթե շաբաթը մեկ գա դուք էլի կշարունակեք նրան կերակրել: Նույն մեթոդը գործում է երբ չամռվում եք ծտերին(աղջիկներին), պետք չի տաս րոպեն մեկ ասել ՛՛արի գնանք կինո՛՛, եթե մի անգամ մերժել են, ուրեմն տաս րոպե հետո էլ կմերժեն, որովհետև դեռ չի հասունացել կինո գնալու պահը… կարող եք առաջարկել ասենք չայ խմելու գնալ կամ ուրիշ ավելի թեթև տեղ  Կինո գնալուն կարելի է վերադառնալ մի քանի օրից կամ ժամից, կախված թե ոնց է զարգանում ձեր հարաբերությունները: Աշխատեք չամռվել հումորով, ընթացքում թեթև կատակներ անելով ու համոզելով, անընդհատ համոզելու նոր ձևեր գտեք, նոր պատճառներ առաջարկեք… պետք չի անընդհատ նույն բանը ասել ու զզվցնել միևնույն առաջարկով :Ճ եթե տեսնում եք որ չի լինում ոչ մի բան, հանգիստ թողեք մի որոշ ժամանակ, մի էլ գրեք… թող մտածի, որ մոռացել եք ու արդեն մյուս չամռվելու ժամանակ ավելի հեշտ կլինի հասնել նպատակին :Դ
Չամռվելու ժամանակ գնահատեք նպատակին հասնելու շանսերը, եթե լրիվ անծանոթ աղջկան չամռվեք ու սկսեք համոզել, որ դառնա ձեր ընկերուհին, ապա ոչնչի չեք հասնի (իհարկե եթե դուք միլիարդատեր կամ կինոյի մեջի տղա չեք):Ճ իսկ եթե նույն աղջկան չամռվեք, որպեսզի նա ձեզ գրիչ կամ ուրիշ ինչ որ փոքր բան տա, դա արդեն մի քիչ ավելի ռեալ է:
|
