 Պետք է նշել նաև փոքր ինչ տարօրինակ վարքագծի ու աչքերի տարօրինակ արտահայտության մասին: Եղավ այսպես: Անցնում էի գետնանցումով, իսկ դիմացովս իրար ընդառաջ անցնում էին մի մեծահասակ կին ու սև վերարկուով մի տղամարդ: Իրար կողքով անցնելուց մի երկու քայլ հետո տղամարդը հանկարծ կանգնեց, գլուխը շրջեց դեպի հետ՝ կինը: Հավանաբար նրան թվաց, թե բացի իրենց երկուսից էլ ոչ ոք չկա մոտակայքում (քանի որ ես բավականին անձայն եմ քայլում), բայց երբ մարմնով էլ շրջվեց դեպի կինը, նկատեց ինձ ու, երևի քանի որ տեսավ, որ ես քայլում եմ կնոջ ուղղությամբ, մի պահ կանգ առավ, նայեց դեմքիս տարօրինակ հայացքով, ապա խույս տալով շրջվեց ու շարունակեց քայլել: Հենց այդ անչափ տարօրինակ ու մեջը անկասկած ինչ-որ թաքնված պատճառ պարունակող հայացքն էր, որ ինձ ստիպեց գիտակցել, թե ինչ էր տեղի ունենում մինչ այդ: Հետո մտքովս անցավ՝ միգուցե կնոջ պայուսակը բա՞ց էր: Համոզվելու համար, թե արդյո՞ք ճիշտ եմ հասկացել իրավիճակը, վազեցի կնոջ հետևից ու խնդրեցի ստուգել՝ պայուսակը բաց է, թե չէ: Կինը զարմացած ու մի տեսակ կասկածանքով նայեց ինձ (քանի որ գետնանցումում մութ էր, երևի ասածս կասկածահարույց եղավ իր համար): Հետո վերջապես ստուգեց ու տեսանք, որ պայուսակը մի փոքր բաց է ու դրամապանակը նենգորեն հենց այդ մասում է: Ես վերջնականապես համոզվեցի իմ կասկածներում ու ամեն ինչ բացատրեցի: Կինը շնորհակալություն հայտնեց, իսկ ես նրան ասեցի, ինչ այժմ նաև ձեզ եմ ասում՝ զգույշ եղեք...
|
